Samhain vieren
betekenis, rituelen en inspiratie voor het Keltische nieuwjaar
De geboorte van een nieuw jaar
De dagen trekken zich terug, het licht dooft langzaam uit en de aarde ademt diep.
Samhain markeert het einde én het begin, het nieuwe jaar dat geboren wordt in het donker.
Waar de zomer draaide om buiten leven en oogsten, nodigt deze tijd uit om naar binnen te keren.
In de stilte van de nacht, in de schaduw van wat sterft, ligt de kiem van iets nieuws verborgen.
Samhain herinnert ons eraan: het donker is niet iets om te vrezen, maar om te eren.
Hier ontstaat de magie van transformatie.
Wat is Samhain?
Samhain (spreek uit: sow-in) is het Keltische nieuwjaar.
In de oude noordwest-Europese tradities begon het nieuwe jaar niet bij het lengen van de dagen, maar juist in het donker.
De Kelten zagen het niet als een einde, maar als een noodzakelijke rustfase in de cyclus van het leven.
De natuur sterft af, de velden worden kaal, en de sluiers tussen de werelden worden dun.
Het is de tijd om stil te staan bij wat voorbij is, om dankbaar te zijn, maar ook om los te laten.
Zoals de natuur zich terugtrekt, zo keren wij naar binnen: om te dromen, te reflecteren en opnieuw richting te vinden.
De kracht van het donker
Het bijzondere aan Samhain is dat het ons leert het donker niet te vrezen, maar te omarmen.
In het donker rust het zaad van vernieuwing. Zonder afsterven is er geen groei.
Veel mensen ervaren deze periode als intens, soms confronterend, maar het is ook een kans.
De natuur laat zien dat sterven niet het einde is, maar de voorbereiding op nieuw leven.
Het donker nodigt je uit om je eigen dieptes te verkennen, om te voelen wat mag eindigen, en om het nieuwe in stilte te laten ontstaan.
Ceridwen en de ketel van transformatie
In de Keltische mythologie is Ceridwen de godin van de ketel van transformatie.
Ze kookt het brouwsel van wijsheid en wedergeboorte, een symbool voor de cyclische aard van het leven.
Alles wat in haar ketel gaat, wordt getransformeerd.
Zo herinnert Samhain ons eraan dat we soms door de duisternis moeten om te groeien, net zoals het zaad in de aarde wacht op het juiste moment om te ontkiemen.
De Cailleach, de oude wijze
Een andere figuur die bij Samhain hoort is de Cailleach, de oude vrouw van de winter.
Ze staat symbool voor wijsheid, ouderdom en het omarmen van wat is.
Zij nodigt ons uit om onze eigen innerlijke Crone te eren. Zij herinnert ons eraan dat loslaten geen verlies is. Het is ruimte maken voor iets nieuws dat wil ontstaan.
Rituelen en manieren om Samhain te vieren
Hoop in het donker
Samhain is geen somber feest, maar juist een van vertrouwen.
In het donker ligt de belofte van het licht.
Wat sterft, maakt ruimte voor nieuw leven.
Wat eindigt, opent een deur.
Dus adem diep, steek een kaars aan, en fluister:
Ik laat los wat was, en maak ruimte voor wat zal zijn.
Wil je dit soort momenten vaker beleven?
Elke laatste woensdag van de maand vieren we Wilde Woensdag, online, met meditatie, creativiteit en rituelen op het ritme van de seizoenen.
Een vrije plek om te vertragen, te verbinden en magie te voelen in het gewone.